به گزارش روابط عمومی فدراسیون بدمینتون، محمدرضا خرمندی بازیکن پرافتخار بدمینتون ایران در یک مصاحبه اختصاصی با روابط عمومی فدراسیون بدمینتون از گذشته ی ورزشی و این روزهای خودش گفت. محمدرضا خردمندی ملی پوش اسبق بدمینتون ایران پس از سالها قهرمانی در سن 27 سالگی از بدمینتون خداحافظی کرد. _یک معرفی کلی از خودت داشته باش و بگو که از چه سالی بدمینتون را شروع کردی؟ محمدرضا خردمندی هستم از رشت متولد سال 1366 از سن خیلی پایین شروع به آموختن بدمینتون کردم. -چرا بدمینتون؟ برادرم بدمینتون بازی می کرد چند بار از نزدیک تمرینها و بازی هایش را دیدم و علاقه مند شدم. _اسم اولین مربیت در رشت؟ آقای خاوری _چه سالی دعوت شدی به تیم ملی و به صورت کلی روند دعوت شدنت را توضیح بده؟ فکر کنم سال80 بود. مقاطع مختلف از نوجوانی دعوت میشدم. در خردسالی قهرمان نوجوانان کشور شدم، در نوجوانی قهرمان جوانان کشور شدم و در جوانی سوم بزرگسالان ، همیشه یادم هست در مسابقات از همان خردسالی روی سکو بودم و بعد از دیده شدن اکثرا در کمپ تیم های ملی حضور داشتم. _چرا بهت میگن اعجوبه ی بدمینتون ایران؟ لطف دوستان است. شاید چون همیشه روی سکو بودم. _از افتخاراتت خیلی شنیدیم اصلا نمیخوام کلیشه صحبت کنم ولی اون قهرمانی که خیلی بهت چسبید کی بود؟ سه سال متوالی قهرمان کشور بزرگسالان شدم و بعدش قهرمانی کشور تبدیل به رنکینگ ها شد. _بدترین خاطره ی بدمینتونی تو چی بوده؟ المپیک 2012 _خب اگر امکانش هست بیشتر توضیح بده سالش یادم نیست ولی من 6 ماه اول اون سال را به خاطر ممنوع الخروج شدن از دست دادم. سنوات دانشگاهیم پر شده بود و مشکل سربازی داشتم . فروردین اون سال رنک جهانیم فکر کنم 110 بود ولی خب متاسفانه 6 ماه نتوانستم در تورنمنتی شرکت کنم. اول شهریور اون سال که شک دارم سال 90 بود یا 91 رنکم تبدیل به 630 شد.اواخر شهریور مشکلم حل شد و استارت امتیاز جمع کردن و زدم. در 6 تورنمنت شرکت کردم. بحرین تا یک چهارم نهایی رفتم. ترکیه تا یک هشتم نهایی، قبرس یک چهارم نهایی، اوگاندا و بنگلادش سوم شدم و تهران هم یک چهارم نهایی. اکثر مسابقاتی که میرفتم 15 هزاردلاری جایزه داشت و از سطح بالایی برخوردار بود. اسفند اون سال رنکم از 630 اومد 124 اگر اشتباه نکنم میدونید مهمترین تورنمنتم کدوم بود؟ _ نه ولی کامل تر بگی ممنونت میشم فجر تهران. پرانوی هندی که الان جز 4 بازیکن اول هندوستان و اون زمان فکر کنم جز 10 تای اول هند بود در 3 گیم بردمش در یک چهارم نهایی خوردم به نیلوکا از الجزایر که نفر اول هنگ کنگ را در تورنمنت قبلی برده بودو از لی چونگ وی 3 گیم باخته بود .در یک چهارم 3 گیم به نیلوکا باختم که اگر برده بودم تقریبا المپیکی شدنم قطعی بود. _خیلی ناراحت کننده بود راهی نداشت مشکل سربازیت حل بشه که 6 ماه را از دست ندی؟ فدراسیون خیلی برایم نامه نگاری کرد یادمه چند بار حضوری رفتند، آقا پوریا و آقا مهاجر از این قصه خیلی ناراحت بودند و همه کاری کردند و نشد. _میدونم اصلی ترین مربیت نوا بوده از نوا بگو خیلی دوستش داشتم واقعا بدمینتون من را عوض کرد فوق العاده حرفه ای بود.خیلی هم از دستم حرص میخورد(باخنده) چرا بدمینتون رها کردی اون هم در27 سالگی؟ چندتا دلیل داشت. یکیش سرخوردگی نرفتن به المپیک بود .از سال 94 هم حضورم در بدمینتون به خاطر کارهای دانشگاه و سربازی کم شده بود چون معماری هم میخواندم درسم سنگین بود و دیگه نمیتوانستم در اردوهای طولانی حضور داشته باشم. سال 96 که پدرم فوت کرد به طور کلی به خاطر خانواده قید بدمینتون را زدم. _وقتی رفتی از فدراسیون کسی پیگیری کرد که برگردی؟ خیلی . آقا پوریا خانم مددی خیلی پیگیرم بودند ولی خب سنگینی درسها و تنهایی خانواده نمیذاشت که برگردم. _چرا انقدر درسکوتی و هیچ خبری از اعجوبه ی تاریخ بدمینتون نیست؟ شخصیتم بیشتر سکوت میپسنده.حرف زدن و در تیتر بودن را بلد نیستم . _احتمال داره که برگردی ؟ احتمالش زیاده. من از جنس بدمینتونم دلم میخواد کمک کنم. همین الان یک مسابقات ساحلی در رشت میخوادبرگزار بشه با علاقه میخوام بهشون کمک کنم. البته در آینده ی نزدیک اگر آقا پوریا بفرمایند در هر قسمتی، هرکاری از دستم بربیاد انجام می دهم. _بله شنیدم اسم مسابقات به نام پدر مرحوم شما هم هست اولین باشگاهی که بازی کردم آذرمهتاب گیلان برای پدرم بود در دسته یک باشگاه های کشور سال بعدش هم اومدیم لیگ برتر. پدرم خیلی به بدمینتون کمک میکرد. یک توضیحی در مورد مسابقات ساحلی رشت بگو لطفا این مسابقات در مجموعه ورزش های ساحلی زنده یاد قایقران منطقه آزاد انزلی برگزار میشود. 25 و 26 خرداد برای بانوان، 1 و 2 تیرماه برای آقایان، یادمان پدرم زنده یاد کاظم خردمندی _گفتی باشگاه، روند مسابقات لیگ را چه جور میبینی؟ خیلی خوب شده رفت و برگشتی شدن لیگ، فوق العادست. _در مورد روند کاری این روزهای فدراسیون صحبت کن  به جرات میگم سالم ترین ارگانی است که شاید دیده باشید. بعد از رفتنم از بدمینتون خیلی کم پیش می آمد که صحبت کنم ولی شاید دیگر سکوت جایز نباشد. _ در آخر اگر صحبتی هست بفرمایید نه تشکر می کنم و امیدوارم همین روند رو به رشد بدمینتون ایران ادامه دار باشد و همه ی بزرگان بدمینتون کمک کنند. من هم به سهم خودم به مجموعه کمک خواهم کرد.